Hoop in tijden van de pandemie
Er
zijn van die situaties die wij ons nooit hadden kunnen voorstellen. Een
algehele lock-down, de mis niet fysiek kunnen bijwonen, langdurig geen contact
met familie en vrienden …. De pandemie is springlevend, en steeds weer worden
wij erdoor overspoeld, het gebeurt dat veel mensen hun gemoedsrust verliezen,
voor fundamentele vragen komen te staan en dat zij in veel gevallen door angst
en neerslachtigheid worden overvallen. En
God? Heeft Hij op dit moment iets te zeggen? De HOOP, die steun vindt in het
GELOOF en die zich manifesteert in de LIEFDE .
Paus Franciscus op 27 maart 2020
Ik geloof dat nog heel lang dat beeld op ons netvlies zal blijven staan van Paus Franciscus die met het Allerheiligste de zegen geeft op een verlaten Sint Pietersplein. Zijn woorden weerklonken met dezelfde kracht als die keer dat de Meester ze uitsprak te midden van die onstuimig hoge golven: “Waarom zijt ge zo bang? Hoe is het mogelijk dat ge nog geen geloof bezit?”
Het is
tijd om de koers van ons leven weer op u te richten, Heer, en op de mensen om
ons heen. Laten wij kijken naar onze reisgenoten, en het zijn er heel veel, die
een voorbeeld zijn omdat zij, oog in oog
met de angst hebben gereageerd door hun eigen leven te geven. Dat is het leven
van de Geest, het vermogen om te bevrijden, te waarderen, en te laten zien hoe
onze levens zijn verweven en verbonden met gewone, onopvallende mensen, die
niet voorkomen op de voorpagina’s van kranten en tijdschriften.
En
niet te vergeten het werk en de opoffering van al die priesters die hun kudde
niet in de steek hebben gelaten: die aan het bed hebben gestaan in
ziekenhuizen, die families hebben begeleid in de rouw; die zichzelf opnieuw
hebben uitgevonden door zich helemaal te verdiepen in de digitale
communicatietechnologie, zodat het hun naasten niet zou ontbreken aan het
geestelijk voedsel.
En het
is indrukwekkend om te zien hoe er een hele maatschappelijke beweging op gang
gekomen is waarbij iedereen zijn kleine steentje bijdraagt. Zoveel initiatieven,
in alle soorten en maten, hebben te midden van zoveel droefheid een
oorspronkelijke frisse bries laten waaien. De hoop is geen vage deugd, zoals
wij hebben kunnen ervaren. Er zijn veel goede mensen, er zijn werkelijk
edelmoedige harten.
De wereld
draait door en God gaat door met op ons te rekenen. “Veel grote dingen hangen
ervan af, of jij en ik ons gedragen zoals God het wil. – Vergeet dat niet.” (Heilige
Jozefmaria, De Weg, nr. 755)
Fernando
del Moral, priester
Van
student elektrotechniek naar priester. ‘We moeten
geduldig zijn, en veel bidden’
Nacho
Vergara werd op zaterdag 5 september 2020 priester gewijd. Hij werd in Chili
geboren, maar heeft sinds 2014 de Nederlandse nationaliteit. ‘Het beviel me
hier zo goed.’ Het Nederlands Dagblad publiceerde een interview met Nacho.
Zijn moeder in Chili had de vliegtickets voor zijn priesterwijding op 23 mei in Rome al op zak, evenals zes broers en zussen en enkele Chileense vrienden. Maar de coronacrisis gooide roet in het eten. De wijding werd uitgesteld, maar ook nu kunnen ze er niet bij zijn vanwege coronabeperkingen en inreisverboden. ‘Maar er komt gelukkig wel een klein groepje vrienden uit Nederland’, zegt Juan Ignacio Vergara (46). ‘Maar iedereen noemt me Nacho’ (afgeleid van Ignacio).
Hij verhuisde in 2000, na zijn studie elektrotechniek aan de universiteit van Santiago, op verzoek van het bestuur van het Opus Dei naar Nederland. ‘Dat beviel me zo goed dat ik besloten heb Nederlander te worden’. Hij volgde een master micro-elektronica aan de TU Twente en daarna een post-master aan de TU Eindhoven. En werkte daarna bij verschillende bedrijven.
‘Toen ik 22 jaar oud was merkte ik dat God mij binnen het Opus Dei riep tot het celibaat’, vertelt Vergara. Hij leefde meer dan twintig jaar als leek binnen het Opus Dei. De roeping tot het priesterschap beschouwt hij ‘als een tweede roeping binnen een roeping’. Maar vooral ook ‘als dienst aan mijn broeders en zusters, zowel binnen het Opus Dei als binnen de hele kerk’. Hij werd door het Opus Dei gevraagd om zich op het priesterschap voor te bereiden en reisde naar Rome om er vier jaar theologie te studeren.
Kardinaal Pietro Parolín groet
de wijdelingen
Spiritualiteit
De spiritualiteit
van het Opus Dei baseert zich op de gedachte dat iedereen geroepen is tot
heiligheid ‘en dat je geen bijzondere dingen hoeft te verrichten, maar ook in
je beroep of gezinsleven God kunt vinden en volgen’. Voor het Opus Dei is het
volgens Vergara belangrijk dat de priesters uit de eigen leden voortkomen. ‘Je
hebt priesters nodig die dezelfde spiritualiteit hebben, zodat ze op een juiste
manier geestelijke leiding kunnen geven’.
Tijdens de wijding door Kardinaal Pietro Parolín
Het
Opus Dei staat ook te boek als een erg conservatieve club, hoe waar is dat?
‘Dat
zie je alleen als je met het frame van een politieke bril kijkt. Maar het Opus
Dei is vooral geïnteresseerd in het helpen van mensen in hun geestelijk leven
met groot respect voor de vrijheid en de meningen van iedereen.
Binnen
het Opus Dei is er veel vrijheid en ook veel diversiteit. Er zijn leden van het
Opus Dei die binnen linkse regeringen hebben gewerkt, anderen binnen rechtse
regeringen.’
Het
Opus Dei stond lang bekend als ‘conservatieve en militante beweging binnen de
kerk’. Toch staat het Opus Dei helemaal achter de huidige paus Franciscus, die
toch meer als vernieuwingsgezinde hervormer optreedt.
‘We
hebben van onze stichter een grote liefde voor de paus geleerd. We houden van
de paus, “wie hij ook is”, zoals onze stichter zei. Natuurlijk kan het gebeuren
dat je sommige dingen die de paus zegt of doet persoonlijk minder leuk vindt,
maar als je slecht over de paus gaat spreken of negatieve kritiek uit, ga je te
ver. Dat doe je ook niet over je moeder of je vader.
De
paus is de plaatsbekleder van Jezus en het bewaren van de eenheid van de kerk
heeft een hele grote waarde. Onze huidige paus is bovendien in veel opzichten
een voorbeeldige paus. Hij geeft een oprecht getuigenis van soberheid, zorg
voor de armen en zorg voor de natuur. Hij is iemand die veel bidt. En zijn
boodschap wordt door veel mensen buiten de kerk beluisterd. Nederlandse
vrienden van me, die niet katholiek zijn, vinden deze paus een groot leider
omdat hij zo authentiek en oprecht is.’
Nederland
is een heel geseculariseerd land. Hoe kunnen we hier nog iets van Christus
verkondigen?
‘Gelukkig kunnen we rekenen op God. Want
het is een taak die ons boven het hoofd gaat. Maar ik ben ervan overtuigd dat
iedere mens meer nodig heeft dan alleen geld om gelukkig te zijn. Vroeger of
later zal iedereen een diepere zin van zijn leven zoeken. Mensen hebben die
diepgang toch nodig. Dat zal langzaam gaan. We moeten geduldig zijn, en veel
bidden.’
Hendro Munsterman, Nederlands Dagblad,
3-9-2020
‘Wij
komen in gebieden waar geen priesters zijn’
Ik ben
geboren in Córdoba (Argentinië). Tot mijn zestiende was ik een meisje als vele
anderen, zonder enige belangstelling voor alles wat met God te maken heeft.
Zoals zo veel mensen dacht ik alleen aan Hem als ik problemen of moeilijkheden
had. Maar gelukkig had ik diep gelovige ouders die mij hebben geleerd wat
respect is en het brengen van offers en vooral wie God is.
Zowel de kinderen als de volwassenen van het dorp geven wij een goed uitgekiende catechese zodat zij goed zijn voorbereid voor die één of twee keer per jaar dat er een priester komt, dat zij dan goed gevormd zijn om de sacramenten te kunnen ontvangen. Voor mensen die wonen in moeilijk bereikbare streken, waar het niet mogelijk is om elke dag de Heilige Mis bij te wonen, vieren wij woord- en communiediensten om het evangelie uit te leggen en de communie uit te reiken aan de gelovigen die hebben kunnen biechten. Door onze vorming en onze roeping hebben wij toestemming van de Heilige Stoel om het sacrament van het doopsel toe te dienen, te helpen bij de inzegening van huwelijken en onze parochianen bij te staan bij het sterven. Verder regelen wij begrafenissen, geven onderricht in de geloofswaarheden en helpen hen zo goed als wij kunnen in al hun dagelijkse benodigdheden.
Een van de mooiste ervaringen die ik heb
meegemaakt was een fietstocht van zo’n 20 à 25 kilometer over die stille
zandwegen van Santiago terwijl ik het Allerheiligste bij mij droeg. Dan voel je
de natuur in al zijn zeggingskracht en ga je mediteren over de goedheid en
barmhartigheid van God. Als wij in onze dorpjes aankomen wachten de mensen op
ons voor de catechese-les, de woord- en communiedienst, en voor de ontspanning.
Als wij daarheen gaan is dat voor hen een feest, omdat “de zustertjes”, zoals
zij ons noemen, hen komen opzoeken. De vrouw heeft in de kerk, ook als leek,
een fundamentele rol, omdat zij als echtgenote, als dochter, en boven alles als
vrouw de allerbelangrijkste taak vervult het hart en de ziel te zijn van de
familie. Zij geeft waarde, kracht, vreugde en vrolijkheid, en dat is van
onschatbare waarde. Het is belangrijk om in te zien dat haar roeping gericht is
op de heiligheid van het leven, omdat juist daarin haar zending nog altijd het
meest vruchtdragend zal zijn.
’Mijn land heeft priesters nodig die de
boodschap van de Katholieke Kerk uitdragen’
Wenceslas Hermann Lengoma is een priester uit het bisdom
Franceville in Gabon. Dit is een land in Centraal Afrika, dat zes bisdommen
telt en een apostolische prefectuur. De eerste missionarissen kwamen hier in
1944.
‘Op 8 oktober 2018 begon ik aan een ongelooflijk avontuur, op zoek naar de universiteit die mij de vorming zou kunnen bieden die ik nodig had om nuttig en doelmatig te zijn voor het volk van God in mijn land, en kijk: de Voorzienigheid is de moeder van alle weldaden; om 10:30 uur, de dag en het uur herinner ik mij nog precies, kwam ik aan bij de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis’, vertelt hij.
Wenceslas sprak met de Decaan en de
Vice-decaan van de Faculteit Sociale Institutionele Communicatie. ‘Aan hen
legde ik uit dat wij, het bisdom en ik, priesters nodig hebben die goed
thuis zijn op het gebied van de communicatie.
Vanaf dat moment is er inmiddels al een jaar verstreken en ik kan zeggen dat
wat ik in het Heilig Kruis heb geleerd rechtstreeks verband hield met de doelen
die het bisdom wilde bereiken, en nu voel ik mij gelukkig en leer ik steeds
meer. Ik ben degenen die verantwoordelijk zijn voor deze instelling heel
dankbaar.’
Introductie van nieuwe studenten
Op 22 oktober
2020 werden de nieuwe studenten van de Pauselijke Universiteit van het Heilig
Kruis welkom geheten door de rector, prof. Luis Navarra.
link naar de video: https://bit.ly/puscintro
‘Wij vragen u ons te beschermen en over ons te waken’
De
Heilige Maagd van Apollinare, Koningin van de Apostelen, wordt bijzonder
vereerd in de Kapel van het Allerheiligst Sacrament van de Universiteit. Op 5
oktober 2020 heeft de Rector, prof. Luis Navarro, het 36ste
Academische Jaar geopend met een Acte van Toewijding aan de beschutting en
bescherming van de Heilige Maagd.
‘
De
inspiratie voor de Acte van Toewijding is afkomstig van het opschrift onder die
afbeelding van de Heilige Maagd, een gebed in het Latijn dat de Romeinse
gelovigen tot haar richtten voor hulp en bemiddeling in 1657, om te worden
bevrijd van de pestepidemie: “Heilige Maria, die de eendracht onder de
christengelovigen herstelt, wees onze voorspraak bij God opdat wij bevrijd
mogen worden van de epidemie en van alle kwaad nu en in de toekomst”.
Vandaag, evenals vroeger, “smeken wij u dat wij door uw bemiddeling bevrijd
mogen worden van de ziekte van het lichaam en van al die epidemieën van de
geest die ons vandaag nog ernstiger bedreigen: vooral de wanhoop, de
eenzaamheid en het individualisme”.
Geïnspireerd door de woorden van het evangelie en met het oog op de huidige noodsituatie, maakte de Rector tijdens zijn homilie een verwijzing naar de "boodschap van hoop" die doorklinkt in de woorden van Jezus, wanneer Hij tot de Apostelen, die angstig in het cenakel verblijven, zegt "Vrede zij u", waarmee hun angst in vreugde verandert.
Video impressie van de
pauselijke Universiteit https://bit.ly/puscRome
Hulpfonds Pauselijke Universiteit
Het Hulpfonds van de Pauselijke
Universiteit van het Heilig Kruis ondersteunt seminaristen en priesterstudenten
die hun studie volgen aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis te
Rome.
De
meesten komen uit landen waar hun eigen bisschoppen niet over de middelen
beschikken om de studie in het hart van de Wereldkerk te bekostigen. Er wordt
ook financiële steun geboden aan de universiteit zelf om deze in staat te
stellen toekomstige herders voor de Kerk op te leiden.
startpagina van de blog van het hulpfonds: www.hulpfonds.blogspot.nl
Fiscaal
bijzonder aantrekkelijk is het als u uw gift doet in de vorm van een periodieke
schenking voor minimaal 5 jaar. U kunt het hulpfonds ook opnemen in uw testament.
Als u het op prijs stelt, kunnen wij u nader informeren en bijstaan in de
uitwerking van uw wensen.
U
kunt uw (periodieke) gift storten op rekening:
IBAN:
NL09 INGB 0006 3642 22
Hulpfonds
Pauselijke Universiteit
Voor
vragen en eventueel een afspraak:
René Guldenmund, secretaris, tel: 070
- 4277018
Contact
Stichting De Oude Gracht,
Hulpfonds Pauselijke
Universiteit
Jan
Luijkenstraat 52,1071 CS Amsterdam,
tel: 085-890
1114
e-mail: SDOG.hulpfonds@gmail.com
KvK-nr: 41208834
Web: http://www.deoudegracht.nl/
Geen opmerkingen:
Een reactie posten