Zaligverklaring van de oprichter van de
Universiteit van het Heilig Kruis
Don Álvaro del
Portillo is de opvolger van de Heilige Jozefmaria Escrivá als hoofd van het
Opus Dei. Hij is de oprichter van de Universiteit van het Heilig Kruis te Rome,
waar, dank zij de hulp van velen, al meer dan 15 jaar priesters uit de hele
wereld voor hun vorming naar toe komen.
De liturgie van de
zaligverklaring van Don Álvaro del Portillo werd gevierd in Madrid op 27
september 2014. De viering werd geleid door de prefect van de Congregatie voor
de heiligverklaringen, Angelo kardinaal Amato; daarvoor waren deelnemers van
over de hele wereld samengekomen. "Tijdens deze dagen van intense
vreugde" zo verklaarde Mgr. Javier Echevarría, "wil ik paus
Franciscus bedanken voor zijn besluit inzake de zaligverklaring van deze
bisschop, die de Kerk zozeer bemind en gediend heeft. Vanaf dit moment mogen
wij erop vertrouwen dat de intenties van de Heilige Vader een gelukkige
toekomst zullen hebben: de nieuwe evangelisatie, de dienstbaarheid van alle
christenen aan God, de hulp voor de meest behoeftigen en hun sociale
vooruitgang, de komende synode over het gezin, de heiligheid van de
priesters."
Álvaro del Portillo werd op 11 maart 1914 in
Madrid geboren als derde in een gezin met acht kinderen. Als civiel ingenieur
en doctor in de filosofie werd hij in 1935 lid van Opus Dei. Op 25 juni 1944
werd hij priester gewijd. Direct nadat hij tot hoofd van het Opus Dei was gekozen
na de dood van diens stichter in 1975, werd Álvaro del Portillo door paus
Johannes Paulus II tot prelaat benoemd en in 1991 tot bisschop gewijd. Als
prelaat van het Opus Dei moeten hem twee wezenlijke zaken worden toegerekend:
hij heeft eraan bijgedragen dat deze katholieke instelling zijn huidig
juridisch statuut van personele prelatuur heeft gekregen en hij heeft zich
ingezet voor de zaligverklaring van de stichter. Álvaro del Portillo is op 23
maart 1994 overleden bij zijn terugkeer van een pelgrimstocht naar het Heilig
Land. Dezelfde dag nog is paus Johannes Paulus II bij zijn stoffelijk overschot
komen bidden.
De Pauselijke Universiteit
Santa Croce is te danken aan de wens van een heilige: Jozefmaria Escrivá. De
stichter van het Opus Dei droomde van een universiteit in Rome, die aan de
hoogste eisen zou voldoen. In 1984 was het zo ver, dank zij de heilige Johannes
Paulus II en de inzet van Álvaro del Portillo. Beiden kenden elkaar uit de tijd
van het Tweede Vaticaans Concilie.
Mgr. Del Portillo zag
als kenmerken van dat nieuwe
centrum een volledige toewijding aan het Kerkelijk Leergezag, een diepgaande
dialoog met de eigen-tijdse cultuur en een zeer grondige wetenschappelijke
vorming voor de studenten. Hij wist dat de bisschoppen op deze hulp aan de
priesters en semina-risten van hun bisdommen rekenden en hij wilde hen niet
teleurstellen. Maar boven alles stond hem het belang voor ogen om de Kerk te
dienen door priesters en leken die bereid waren om het Koninkrijk van Christus
te verbreiden, te helpen bij hun vorming. In overleg met enkele instellingen
voor studentenhuisvesting wist hij met behulp van de ruimhartige financiële
ondersteuning van vele mensen, verscheidene woongelegenheden voor priesters van
de grond te krijgen. Op advies van Johannes Paulus II bracht hij het
Internationaal Seminarie Sedes Sapientiae
tot stand, ten behoeve van seminaristen uit alle bisdommen van de wereld.
Mijn
naam is Charbel Obeid, en ik kom uit Byblos, een stad in het noorden van
Libanon, op een afstand van 30 km van Beiroet. Ik doe mijn eerste jaar
theologie aan de Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis en woon in de Sedes Sapientiae, het internationale
seminarie van de Universiteit. Daarnaast heb ik het voorrecht en de
verantwoordelijkheid de enige Libanese seminarist te zijn die in Rome studeert.
De Libanese
seminarist Charbel op het Pietersplein
|
Ik
kom uit een eenvoudige familie. Mijn vader heeft een bakkerij en mijn moeder is
huisvrouw. Het geloof van mijn vader heeft mij geholpen ook in mijn geloof te
groeien en dichter bij Christus te komen. Op school zagen mijn vrienden mij als
iemand die gevoelig is voor de zaken van God, zo sterk dat ik
"priester" als bijnaam kreeg.
Charbel Obeid met Paus Franciscus |
Toen ik 18 was begon ik aan mijn studie
burgerlijk recht en tegelijkertijd werd ik benoemd tot voorzitter van de afdeling
jongeren van het bisdom, dat uit ongeveer 120 jonge mensen bestond. Dit stelde
mij in staat het wezen van de Maronitische Kerk op een bijzondere manier te
leren kennen en nauw samen te werken met de toenmalige bisschop van Jbeil, kardinaal
Bechara Boutros Rei, die in 2011 werd benoemd tot Patriarch van Antiochië en in
2012 door paus Benedictus XVI tot kardinaal werd gecreëerd.
Het samenwerken met mijn bisschop was
een heel verrijkende ervaring omdat ik aan de ene kant het vertrouwen kon zien
dat hij in jongeren stelde en aan de andere kant zijn onvermoeibare werk voor
de eenheid van de christenen. Ik herinner mij dat hij, ondanks zijn werk, ons
altijd de nodige tijd gunde om onze wensen aan te horen en onze successen te
vieren. Het is zeker dat dit in mij de basis heeft gelegd voor mijn
priesterroeping.
Het cortège bij de opening van het academisch jaar
|
Eindelijk, na
een lange periode van bezinning op mijn roeping, ging ik toen ik 22 was naar
het seminarie van de patriarchale stoel van Bkerke, waar ik filosofie
studeerde. Een kenmerk van de Maronitische Kerk van Libanon is het samenleven
met andere kerken en godsdiensten, vooral met de Grieks Orthodoxe Kerk en
moslims. Elk jaar hebben wij daar een ontmoeting mee, waar wij de dialoog en de
broederlijke samenleving aanmoedigen.
Mijn eerste jaar in Rome is heerlijk
omdat ik het genoegen had de Latijnse liturgie te leren en mij daarin te
verdiepen, andere zienswijzen te leren kennen en standpunten uit te wisselen.
Deze ervaring heeft voor mij nieuwe horizonten geopend en heeft mij geholpen de
banden die ons verenigen, te versterken.
De mooiste
ervaring was de ontmoeting met paus Franciscus. In hem zag ik een echte herder
en gids die zich volledig aan zijn volk geeft. Nog maar net een paar weken
geleden had ik de gelegenheid deel te nemen aan de vergadering die de Heilige
Vader had met studenten van de pauselijke colleges in Rome. Bij deze
gelegenheid mocht ik hem ook een van de vragen stellen die wij hadden
voorbereid. Na de vergadering groette ik hem en kon ik zien hoeveel
belangstelling hij heeft voor de Kerk in Libanon en het Midden Oosten.
Het is een uitdagende en moeilijke taak, maar
het is ook opwindend en bemoedigend. En in het bijzonder zou ik graag alle
weldoeners van de Universiteit van het Heilig Kruis en de Sedes Sapientiae willen bedanken, dat zij met hun voortdurende hulp
en hun betrokkenheid om de Kerk te helpen, mogen bijdragen aan de vorming van
echte herders die zullen waken over de kudde van de Heer.
Opening van het 30e academisch jaar van de
universiteit op 7-10-2014
Met een hoogmis in de basiliek Sant’Apollinare alsmede een feestelijke
plechtigheid en het openingscollege van prof. José Maria La Porte in de aula
Johannes Paulus II werd op 7 oktober 2014 het dertigste akademische jaar van de
Pauselijke Universiteit van het Heilig Kruis feestelijk geopend.
In zijn toespraak bij de feestelijke
plechtigheid benadrukte de grootkanselier van de universiteit, prelaat Xavier
Echevarría: “Een kerk die in de wereld naar buiten treedt, heeft een
universiteit nodig die naar buiten treedt, die zich niet in een ivoren toren
verschanst, maar een denken ontwikkelt dat uit het leven ontspruit en bereid is
aan dit leven dienstbaar te zijn.”
Bij
het besluit van de feestelijke plechtigheid werd aan medewerkers die al 25 jaar
voor Sante Croce werken, de zilveren
medaille uitgereikt.
Een overzicht van de pauselijke
Universiteit
De Pauselijke Universiteit Santa Croce
heeft haar zetel in het historische centrum van Rome aan het Piazza Navona.
Daar studeren mannen en vrouwen uit alle werelddelen, om aan de mensen
dienstbaar te zijn. Wie in de Pauselijke Universiteit Santa Croce investeert,
investeert zinvol in de toekomst van de Kerk en de Wereld.
Wie studeren hier?
De studentenpopulatie van de Santa Croce is buitengewoon divers. Een
blik op enkele van de statistieken laat zien dat de Universiteit de opdracht om
het evangelie over de hele wereld te verspreiden serieus ter harte neemt.
Waar komen zij vandaan?
Studenten komen uit alle werelddelen
uit 75 verschillende landen om aan de Santa
Croce te studeren. Als zij naar huis terugkeren, hebben zij niet alleen
kennis opgedaan, maar ook de unieke ervaring van wonen en leren samen met mensen
van de hele wereld. Waarbij kan worden opgemerkt dat studenten uit de Verenigde
Staten de op twee na grootste groep zijn na studenten uit Italië en Spanje. In
totaal studeren er 1017 studenten (studiejaar 2013/2014)
land
|
land
|
||
Spanje
|
184
|
Argentinië
|
24
|
Italië
|
136
|
Columbia
|
19
|
VS
|
77
|
Chili
|
18
|
Mexico
|
63
|
Frankrijk
|
17
|
India
|
38
|
Nigeria
|
17
|
Brazilië
|
36
|
Venezuela
|
17
|
Filipijnen
|
31
|
Kenia
|
16
|
Polen
|
25
|
Congo
|
15
|
Santa Croce heeft veel
priesters en seminaristen, maar het is zeker geen opleiding alleen voor geestelijken.
De opleiding trekt vele leken en religieuze studenten aan die hun eigen roeping
volgen om de Kerk te dienen.
Hoewel mannen de meerderheid uitmaken, studeren ook veel vrouwen aan de Santa Croce.
- Mannen: 79 %
- Vrouwen: 21 %
Een groep studenten op het dakterras van de Universiteit
|
Contact
Stichting De Oude Gracht,
Hulpfonds Pauselijke Universiteit van het H. Kruis,
Jan Luijkenstraat 52,
1071 CS Amsterdam,
tel 020-6732342, e-mail SDOG.hulpfonds@gmail.com,
KvK-nummer: 41208834
U kunt doneren via overboeking op:
IBAN: NL09INGB0006364222BIC: INGBNL2A
t.n.v. Hulpfonds Pauselijke Universiteit
Geen opmerkingen:
Een reactie posten